PIE # 14 - Piękno w Astronomii i Matematyce

21.01.2006.Franciszek Pankowski

„Jeżeli umieścimy trzy ziarnka piasku w wielkiej katedrze, to będzie ona bardziej wypełniona piaskiem niż kosmos gwiazdami” - Sir James Jeans, angielski astronom (1877-1946).

Od najdawniejszych czasów widok nieba urzekał ludzi budząc nie tylko ciekawość, lecz również niekiedy lęk i wątpliwości. Wystarczy w pogodną noc podnieść do góry wzrok, aby odczuć ogrom kosmosu. Najbliższa z siedmiu gwiazd Wielkiego Wozu znajduje się 60 lat świetlnych od nas, czyli 570 bilionów kilometrów.

Kiedy podziwiamy rozgwieżdżone niebo, odczuwamy również harmonie, piękno, a nawet "słyszymy muzykę" kosmosu. "Muzyka planet" – na uniwersytetach średniowiecznych nauka astronomii zaczynała się od wykładów o muzyce. Istnieje łączność między zewnętrznym światem
ciał niebieskich, a wewnętrznym światem człowieka. Można więc usłyszeć
muzykę wszechświata!?

Spoglądając w niebo, powinniśmy wiedzieć, że Ziemia obiega Słońce - jedna z miliardów gwiazd Drogi Mlecznej, która jest jedną z miliardów galaktyk zapełniających wszechświat. Patrząc w głębiny kosmosu, cofamy się w czasie, gdyż oglądamy ciała niebieskie takimi, jakimi były wcześniej. Światło z Alfa Centauri, najbliższej jasnej gwiazdy, podróżuje do nas ponad 4 lata. Innymi słowy, widzimy tę gwiazdę taką, jaka była 4 lata temu. Spoglądając na gwiazdy Pasa Oriona, cofamy się do średniowiecza. Podziwiając delikatną poświatę Drogi Mlecznej,
przenosimy się do początków najstarszych cywilizacji, a odnajdując Wielką Mgławicę w Andromedzie, rejestrujemy światło, które zostało wysłane ponad 2 miliony lat temu.

Cały Wszechświat pełen jest rozmaitych gwiazd i galaktyk. Im więcej się o nich dowiemy, z tym większą radością i pasją będziemy chłonąć piękno nocnego nieba.

Zapraszam do zrobienia pierwszego kroku !!!